Mekan incelmesi yapan bir siteyiz ama mekanlar sadece menüler, fiyatlar, dekorasyon, çalan müzikler… vs’den oluşmuyor. Özellikle bizim ülkemizde mekanları birbirinden ayıran fark çokça kimlerin takıldığı üzerinden oluyor. Bu kitleleri sosyete, gençler, rock’ırlar, gurmeler falan gibi ayırmaya çalışsak da, mevcut kelimeler yeteri kadar tarif edemiyor. O sebeple sıkça karşılaştığım ve belli tarzda mekanlara takılan adına da Dubai-Miami Tayfası adını verdiğim bir kitleden bahseceğim bu yazıda. Zira terim oturursa, bazı yazılarda mekanı tarif etmek için kullanabilirim belki.
Bu seferde tersten giderek kitleden yola çıkarak, mekanı tarif etmeye çalışalım bakalım.
Kitlemiz;
-Seyahat olarak Dubai, Miama gibi sanat, tarih gibi etkinliklerin fazla olmadığı, kasmayan yerlere giderler.
-Aralarında eski futbolcu eşleri falan da olan kadın grupları, Nişantaşı ve Zorlu daki brasserie’lerde gündüz toplantıları yapar. Aşırı makyajlı, gece kıyafeti ile gelinen bu gündüz toplantılarında Rose şampanya ve Proseco favori içkilerdir.
-Erkekler ise genelde masada Puro ve viski olan iş toplantısı masalarındada gözlenir. Mekana yapılan ziyarette, gidelen araçtan, giyilen kıyafete Prestij odak noktadır; Zira her an bir iş bağlantısı olabilir.
-Meslek grupları Bankacı, iş adamı olabildiği gibi, mekanda eski futbolcu, politikacı ve manken ile araba galericisi, tekstilci kombinasyonu sıkça görülür.
-İçki içerler ama dans etmezler. Bu eğlenmezler anlamına gelmez. Alkışla tempo tutma ve belli ufak ritimlerle müziğe eşlik, vardır.
-Mekan dünya mutfağı üzerine olsada “getir işte ortaya şöyle bir şeyler” durumu mevcuttur. Uzun uzun menü incelemek zaman kaybıdır.
-Sosyal medya nesli öncesi oldukları için “Mekana gidip görünme” durumu, bu kitlenin patlattığı bir kavramdır. Gidilen mekanda diğer insanlar uzun uzun süzülür.
-Erkek de olsa kadın da olsa ziyaret ettikleri yerde, mekancının kendisini tanımıyor olması kabul edilemez bir durumdur.
-Gittikleri mekanlarda para ve gücün etkisiyle belli bir hiyararşik saygı beklerler. Yemek ve içkide derinlik aramazlar, ama serviste Fine Dining standartlar beklenir.
-İnsanların sıkışık olduğu veya dans ettiği konforsuz alanlara gitmezler. (Mesala Lucca’nın bahçesinde oturabilirler, ama bara takılmazlar)
Yazarken bu kitlenin “Özal dönemi zengini” diye tabir edilen, bir önceki dönemin sınıf atlayan kuşağı olabileceğini tahmin ettim açıkçası. Şimdiki yeni dönemi ise nargileciler çağı olarak isimlendiririz belki ilerde…
Yorum Yap